sstar&let (2009-09-30)
Ciekawy wątek o przechowywaniu otwartej butelki na Forum Wino. Doklajem w tym miejscu. Bo mimo, że tego Dyrektora w lodówce ni etrzymałem to jednak kilka dni zniósł nieźle w pokoju w chłodnym, angielskim klimacie;) A tytułem zachęty do lektury forumowego wątku przytoczę post biochemika Ggrega (mam nadzieję, że nie zaprotestuje): Po pierwsze odpompowanie powietrza wytworzy nad lustrem wina podciśnienie. Wraz ze spadkiem ciśnienia zmniejsza się rozpuszczalność gazów w cieczy, czyli pierwszym rezultatem takiego zabiegu będzie usunięcie z wina części rozpuszczonych w nim gazów (przede wszystkim dwutlenku węgla, tlenu i azotu, ewentualnie można brać pod uwagę dwutlenek siarki). Azot ze względu na minimalną reaktywność możemy pominąć całkowicie. Dwutlenek węgla w winach czerwonych raczej też, inaczej sprawa wygląda z niektórymi młodymi winami białymi (zakładam, że win musujących nikt o zdrowych zmysłach nie „odpompowuje”;) Te, zawierające resztkowy CO2, po takim zabiegu niewątpliwie utracą znacznie na swej świeżości i zaniknie charakterystyczne lekkie szczypanie w język. No i na koniec tlen. Odpompowanie części powietrza zmniejszy niewątpliwe reaktywność tego gazu z każdym rodzajem wina, przez co przedłuży się jego stabilność. Myślę, że ta metoda powinna mieć przede wszystkim zastosowanie w sytuacjach, gdy zostaje nam napoczęta butelka wina (lub butelek parę:) po jakiejś okazji i wiemy, że możemy do tego wina „wrócić” dopiero za dni kilka. Raczej w ten sposób nie traktowałbym win „wiekowych”, zwłaszcza kiedy po otwarciu stwierdziliśmy ich subtelność i kruchość. Wiadomo, że bardziej obojętną dla wina jest metoda jego przechowywania pod osłoną gazu neutralnego, np. azotu właśnie. Tylko jak w domowych warunkach uzyskać azot?
wino2057#10075