sstar (2010-11-06) Ocena: 5
Trochę się dzieje... ale za dużo chyba;) Dla mnie ten dzik jest wyraźnie rozjuszony. Początkowo nam z Koheiem bordówką zaleciało, tak klasycznie, ładnie. Ale po pewnym czasie mulący klej (roślinny?), typowo włoski się pojawił i romans z bordówką zaczął się mieć ku końcewi;) Słodkawe w ataku, kwasowe w kontrataku, ale jak Wein/r podpowiadał kwasowość sztuczna jakaś, odklejona jak oddarty paznokieć (fuj! zaczynam obawiać się o jego metody wychowawcze;), syntetyczna. To ostatnie słowo nieźle opisuje to wino. Coś z la Tour Carneta ma w sobie. Mulące jak nic. Rozbuchane, wolę takie Margaux, choć cieńsze, ale konstrukcja inna. Gotyk, a nie barok, ale pojechałem;) Dla mnie nieco gorzkawe do tego, mimo kwasu i ciała, jednak jakieś jakby suche, chodzi o wrażenie w posmaku. Złe! Dzik jest dziki, dzik jest zły, dzik ma bardzo ostre kły, bardzo ostre kły, kto spotyka w lesie dzika, ten na drzewo szybko zmyka. Może trzeba poczekać na tym drzewie z konsumpcją tego wina? Może musi się ułożyć? Ciekaw jestem jak się prezentowało dnia następnego. Ktoś w końcu je zabrał do domu. Ocena piątka z plusem. @Wine Corner