peyotl(2008-08-20)
W bardzo przyjemnym wnętrzu winiarni Burgundia w Katowicach, raczej krakowskim z klimatu niż katowickim, odbyła się kolejna degustacja. Tym razem wytwórnia Morande z Chile. Zapowiadany jej założyciel (w 1996), Pablo Morande – enolog roku w 2007 w Chile, były pracownik Concha y Toro (przez 20 lat) - przysłał zamiast siebie szefa eksportu, którego w prezentacji wspomagał operatywny jak zwykle importer, niejaki :-) Manuel M. Sześć win: 1. Morande Pionero Chardonnay 2007. Słomkowe, lekkie i dość proste, trawiasto-grzankowe, nic szczególnego. 35 zł, 4 punkty. 2. Morande Reserva Pinot Grigio 2007. – Pan Morande robi wino z tej odmiany jako pierwszy w Chile (Casablanca Valley). Lawenda, gruszka, grzyby (?), już poważniejsze od poprzedniego, dość pełne i niekrótkie. 55 zł (za drogie!) 4/5 punktów. 3. Morande Pionero Carmenere 2007. Ambicją wytwórni, jak nam powiedziano, jest robienie win nie typowo chilijskich, z osobowością nienowoświatową. Być może stąd (a może po prostu z młodego wieku) pewna „niecarmenerowatość” owego wina, brak konfitury i czekolady, aromat stłumiony, kwiatowo-ziemny z odległą wanilią (? stalowe kadzie...), mało rozbudowane, „do przyjęcia”. 35 zł, 4/5 punktów. 4. Morande Reserva Merlot 2006. Kolor trochę stłumiony, rzekłbym buraczany nieco. Rok w beczce (wg. prelegenta, bo wg. www firmy tylko 8 miesięcy) widać wyraźnie od razu w smaku (wanilia). Nos trochę terpentynowy, nuty zwierzęce (mokra sierść?), pewna przenikliwość w nosogardzieli (chyba z powodu 14%). W ustach gęste (ładne łezki), pełne - jeżyny, sok, czekolada, garbniki. Pieprzność w finiszu (chyba za przyczyną 14%) utrzymuje się dość długo. Przyzwoite, wyraziste, ale nieźle w sumie zrównoważone (mimo owych 14%) :-) i właściwie po prostu smaczne, i grzeje w brzuchu (chyba to sprawka 14%). Ze względu na wigor (14%?) i taniny ten merlot chyba nie posłużyłby do podręcznikowego złagodzenia CS... Opis nieco dłuższy, bo butelkę nabyłem drogą kupna, (aczkolwiek wolałbym dać za nią 40). 55 zł, 5/6 punktów. 5. Morenda Gran Reserva Syrah 2003. 18 miesięcy we francuskim, stąd chyba określenie Gran Reserva (to Chile, nie Hiszpania :-). W zapachu oprócz owoców palona guma, w smaku pewna słodycz i wyraźny dąb; wino stonowane, dość eleganckie i wyważone – ale w życiu bym nie dał za nie 99 zł. Pięć punktów. 6. Morenda Edition Limitada Carignan 2004. Langwedocja zawędrowała do Chile, a ściślej do Loncomilla Valley. Firma traktuje wina z serii Edition Limitada jak swój okręt flagowy. Kokos, gęste, owocowe, mocne, taninowe, pieprzne, przebojowe, konfiturowe, goździki (goździki dorzucam przez wzgląd kurtuazyjny na moją towarzyszkę imprezy w Burgundii, Małgosię [która degustacyjnego tmperamentu raczej nie posiada, ale spektakularną urodą rekompensuje tę drobną przypadłość...], ja ich nie poczułem). Wyważone, finiszujące w 3 nosie. Szóstka a może siódemka. Ale 110 zł... I to by było na tyle. PS. Eleganckie, nowoczesne ale nie ordynarne etykiety.;

peyotl (2008-08-21)
Małgośka

peyotl (2008-08-21)
W Burgundii

peyotl(2008-08-20)
Słomkowe, lekkie i dość proste, trawiasto-grzankowe, nic szczególnego. Degustowane w bardzo przyjemnym wnętrzu winiarni Burgundia w Katowicach, raczej krakowskim z klimatu niż katowickim. Tym razem prezentowana była wytwórnia Morande z Chile. Zapowiadany jej założyciel (w 1996), Pablo Morande – enolog roku w 2007 w Chile, były pracownik Concha y Toro (przez 20 lat) - przysłał zamiast siebie szefa eksportu, którego w prezentacji wspomagał operatywny jak zwykle importer, niejaki :-) Manuel M.;

peyotl (2008-08-21)
Wg. www firmy alkohol 14%, ale zupełnie tego nie czułem. 2006 dostał brązowy medal w ... Japonii :-)

peyotl(2008-08-27)
To wino rzeczywiście sprostało ambicji producenta, żeby robić wina "niechilijskie". Ma indywidualność. Langwedocja zawędrowała do Chile, a ściślej do Loncomilla Valley. Firma traktuje wina z serii Edition Limitada jak swój okręt flagowy. Ręcznie zbierane grona, 16 miesięcy w amerykańskim dębie. Kokos, gęste, owocowe, mocne, taninowe, pieprzne, przebojowe, konfiturowe, goździki (goździki dorzucam przez wzgląd kurtuazyjny na moją towarzyszkę imprezy w Burgundii, ja ich nie poczułem). Wyważone, finiszujące w 3 nosie. Szóstka a może siódemka. Ale 110 zł... PS. W serii Limitada robią jeszcze Chardonnay (eko), PN (eko), Malbec, Carmenere, CF i Syrah/CS. ;

sstar&let (2009-03-10)
Pozwoliłem sobie dopisać importera - firmę Atlantika, czy słusznie?

peyotl (2009-03-10)
Yes Sir! (AtlaNITKA też ładnie brzmi... :-)

sstar&let (2009-03-10)
Zaraz poprawię ... po prostu za długo wpatrywałem się w pewne podobno nieostre zdjęcie, ciągle widziałem ostro ... ale język zaczął mi się plątać, a ręka drżeć stąd też literówka:-)

peyotl (2009-03-10)
A propos Atlanitki, to w nowootwartej opolskiej ALMIE (tak, ALMIE! Nie Biedronce.) wina od nich są tańsze niż u nich w sklepie. Pewnie chwilowo...

peyotl(2008-08-29)
Nietypowe, jakoś „niecarmenerowate”, brak konfitury i czekolady, aromat stłumiony, kwiatowo-ziemny z odległą wanilią, mało rozbudowane, trochę pieprzne, trochę garbników - trochę „do przyjęcia” przy tej cenie. 4/5 punktów. Seria "Pionero" to ich podstawowe wina - m.in. PN, Merlot i CS/Syrah różowe.;

edytac (2008-11-19)
Rzeczywiście wino jakieś takie niezdecydowane... Uwżam, że za tą cenę można znaleźć dużo ciekawsze Carmenere...

peyotl(2011-05-30)
Silny owoc, bardzo owocowe wino. Kwas znaczny, w nosie może zbyt metaliczne ale to się przegryzie, dobry niekąśliwy garbnik, za to kąśliwy alkohol - żeby 13,5% nie umieć schować? Pije się (w dawnym "Przekroju", nie tym lewackim jak teraz, tylko tym, z czasów Eilego, była taka adnotacja przy kawałkach dobrej literatury, jaką starali sie promować - "Czyta się".);

peyotl (2011-05-30)
Etykieta identyczna jak 2007, ale jak trzeba to dołączę. Ciekawe, że cena też ta sama.

peter(2011-09-28)
Naprawdę dobre. Z jedzeniem tylko tu gorzej.;

star(2012-03-11)
Smaczne, mocne. Głowę urywa. Na szóstkę. Alkoholem pachnie trochę i grzeje ten alko. Awantura trochę, może piątka chwacit? Wolę inną rezerwę CS/Syrah, do tego Carmenere podchodziłbym raczej z rezerwą, ewentualnie z kawałem mięcha;-) Od 36 lat Pablo Morande robił wina, od '96 na własny rachunek, a w '08 został jak widać enologiem roku, w ocenie chilijskich winiarzy, widać, że figura! PS. Cenę zgaduję, w Chile dużo taniej, jak pisał Peter o 2010 roczniku (chyba, że o Pionero on pisał) no ale wiadomo... El Ninyo;-);

star(2012-04-07)
Powściągliwe jak na Cabernet... bordoski powstało. W Chile bywa różnie. Lepsze niż czyste Carmenere, o ile można te wina porównywać. Surowe. Klasyczne. Dobre. Ocena 6+, a że nie ma plusów... plusem był dzień kobiet;-) Wino, które budzi powściągliwy uśmiech i skłania do zrobienia krótkiej notki. PS. Cena wyobrażeniowa, może być też 110zł. Rocznika nie odnotowałem, ale pewno 2006/2007 sądząc po czystym Carmenere.;

star (2012-04-08)
Dla zainteresowanych kontretykieta... taka jak kiedyś, w 2004 roczniku, zresztą.

star(2012-04-09)
Super dojrzałość. Dobra kwasowość. Wino nie awanturujące się. Klient też zadowolony. Siedem minimum, choć oceny nie odnotowałem. Fajnie spróbować takie dojrzałe wino i to na degustacji. Spoko stawałoby przy zacnych bordoszczakach. Podobny styl. Stara szkoła. Francuska beczka prawie dwa lata jak donosi kontretykieta.;

star (2013-04-03)
Ciekawą możliwość zaoferował nam tym razem Manuel Maioral, a mianowicie porównania dwóch roczników flagowego wina "domowego" House of Morande, nawet tak nazwali restaurację (pralinka) w Casablanca Valley. Porównanie było tendencyjne, roczniki różnił nie tylko wiek, ale i styl odzwierciedlony w różnicy jednego procenta alkoholu, choć przecież nie o ten jeden procent za daleko chodzi. Mieliśmy 2008 dżemowy, nabuzowany od ekstraktu oraz 2004 elegancki i stonowany, elegancja Francja chciałoby się powiedzieć. Jak wyewoluuje 2008? Nie wiem, ale zgaduję, że klasy 2004 nigdy nie osiągnie, choć intensywnością wrażeń z pewnością go przebije. Ocena 7 w pełni zasłużona.

sstar(2013-03-29)
Kolejny rocznik po 2004 i znowu jest dobrze. Nierozumiejęcy odmiany Carignan byliby skłonni sugerować, że dokwaszane. A skądże! Kwas nie do zdarcia, ale pije się je przyjemnie. Pachnie pięknie ciastkowo, trochę może kleju biurowego się plącze. Kwasu mnóstwo, ale mi to nie szkodzi. Taniny też są, ale otulone tą wybujałą kwasowością. Pełne, słodko się zaczyna, ale kwaśno kończy. Alkohol ładnie łączy się z nosem, znaczy aromatem. Ocena 7 czy 6? Zależy co kto lubi. Loncomilla w Maule dolinie sobie leży.;

star(2013-04-03)
To taka winiarska Doda, o której pisał Marek Bieńczyk, że już moda na nią przebrzmiała. Zamiast Caberneta więc w Chile teraz sadzą Syrah czy Pinota. Starlet podsumowała, że na głupią i cycatą pannę zawsze będzie zapotrzebowanie, no nie wiem;)? Wino mocne i wyraziste, wysadza z butów, nie wchodzi w dialog, a bierze kubki smakowe gwałtem. Dla zwolenników mocnych wrażeń. Z czasem może nieco się ułoży, kto wie? Ocena sześć (dziś) / siedem (kiedy(ś)?).;