Inne od Bacalhôa:
JP Azeitao 2010 Peninsula de S..

Serras de Azeitao 2009 Peninsu..

Moscatel de Setubal 2004 Setúb..

J.P. 2003 Moscatel de Setúbal M..

J.P. 2001 Moscatel de Setúbal M..

JP 2000 Moscatel de Setúbal Mus..

peyotl (2008-12-25) Ocena: 7
Może to i dobrze, że podróżując 3 lata temu przez Półwysep Setúbal nawet nie wiedziałem o istnieniu tych win, bo kto wie, czy nie poprosiłbym tam o azyl. „Bożym Narodzeniem w płynie” zwane, to wino jest oczywiste – ale jakże oczywista to oczywistość! Bursztynowe, z cytryną na obrzeżu. W nosie oczywista muszkatowość, oczywisty likierowy alkohol. Ale i pewna owocowa świeżość, garść ziół zbieranych o poranku, nuta kopru włoskiego (może nawet mięta?). Rodzynki (oczywiste). No i dalej, w ustach jest już wszystko, co trzeba – miód, bakalie, zabytkowe drewno, korzenie piernikowe, przypalanka. Lekko przesłodzone. Panel degustacyjny mam taki, jaki mam – pogrążony w świątecznej partyjce remibrydża nie przyłożył się zbytnio do pracy. Syn tylko strzelił „skórką grejpfruta”, a córka nawet „kroplami żołądkowymi” – i coś w tym jest, bo pewna goryczka się ujawnia, jakby piołunu cień... Pani Peyotlowa dołożyła karmel, ale to był dżoker, który zastępuje każdą kartę. W sumie dobrze zrównoważone i urodziwe – ale ... no właśnie, nic ponadto. Zabrakło tego „czegoś”, jakiegoś pazura, rysu odrębnej osobowości. I za tę, jakże piękną, oczywistość - „tylko” 7. B-B: 3 i pół serca. Nabyłem pokątnie na festiwalu, więc cena orientacyjna. @Atlantika