star (2011-09-01)
Podrobiłem Twój podpis;-) A Ruralu pisał w wątku media (światło, woda, gaz) i literatura (lekko o turze) tak oto:

rurale (2011-02-28)
Jeszcze słowo o książce Dariusza Czaji „Gdzieś dalej, gdzieś indziej” o południu Włoch. W końcu przeczytałem:) Ten zbiór esejów ma swoje słabsze i lepsze momenty. A propos tych pierwszych, to po niezłym wstępie, autor wpada w kryzys i czytelnik zostaje zmuszony do poradzenia sobie z nieco niejasnym i chaotycznym tekstem o miejscach kultu św. Michała. Potem następują momenty niezłe, albo bardzo niezłe, jak choćby czytanie Muratowa, który zjeździł Południe na motocyklu, czy tekst o słynnej tarantelli. Ważne jednak jest to że jest w tej książce sam Dariusza Czaja, nie chowa się za innych, nie wyręcza nadmiarem przywołań, co niestety jest główną wadą innych książek mieszczących się w tej formule (vide „Włoskie miniatury” Adama Szczucińskiego wydane, nie wiem po co, przez Zeszyty Literackie). Czaja nie boi się opinii, własnego zdania. Zawiera jakiś subiektywny przekaz, z którym można zgadzać się lub nie, ale przynajmniej jest jakiś. Może stanowić punkt odniesienia. I to jest fajne. Taka literatura jest według mnie potrzebna, bo nadaje kontekst miejscom, z którymi sami możemy się zmierzyć. I przejrzeć się w opinii innych.

O winie nie ma zbyt wiele, choć jeden z esejów dotyczy negroamaro. Nawet taki ma tytuł. Tyle tylko że to tekst nie o negroamaro ale o Apulii jako takiej. O winie z Południa, pisze raczej wtedy, kiedy nie ma go na myśli. Choćby w momencie, gdy przywołuje język folderów turystycznych - „Apulia wciąż ma bolesną świadomość swojej prowincjonalności i podrzędności. (...) Obserwowałem liczne sposoby pozbywania się przez Apulię prowincjonalnej gęby. Najlepiej to widać w języku prospektów wydawanych przez miejscowe biura podróży. W jej chęci dorównania Toskanii czy Umbrii, w tym nerwowym pragnieniu zwrócenia na siebie uwagi jest właśnie coś głęboko prowincjonalnego. My też, my też. U nas też pięknie. (...) U nas też zamki. U nas też romańskie kościoły. U nas też barok. Sztuka, cywilizacja, Biznacjum, Grecja, Saraceni, krzyżowcy, Normanie, Aragończycy i kto tam jeszcze...”

Bez względu na wady, naprawdę polecam. wino6134#26380
wino12227#33079

rurale (2011-09-02)
To nie jest atak na Toskanię jako taką, ale krytyka literatury o niej, której wysyp obserwowany jest od jakiegoś czasu (zresztą nie tylko u nas). Książek opartych na dość prostej obserwacji marzenia o innym życiu. Życiu, które można w prosty sposób odnaleźć, porzucając miejskie niewygody i frustracje, na rzecz rajskiego żywota na wsi, gdzie cyprysy, wino, jedzenie... Zmartwień właściwie brak:)
wino12227#33124

star (2011-09-02)
To coś jak "Świnia w Prowansji"? http://www.czarne.com.pl/?a=2088 Dobre jedzenie i proste przyjemności.
wino12227#33132