gp (2011-08-13)
Wnioski można wyciągać. Znowu musiałem przez Ciebie zaglądnąć w tą otchłań krzemiennych drożdży i meniskusów. Oj niedobry Ty, niedobry. Otóż cokolwiek autor miał na myśli, to wątki redukcyjne w tym winie (zaznaczam że to nie było to wino o którym ja piszę, tylko zdaje się że dość stare butelkowanie Brut z Salute) są raczej efektem leżenia dość długo w cieple. Ja piłem kilka butelek tego wina i faktycznie jedna z nich (degorżowana w 2007 a pita 2010), raczej przechowywana w ciepełku, była redukcyjna. Pozostałe dwie nie miały nawet śladu. Nie wiem co autor ma na myśli pisząc odświeżająca głębia owocu. Dla mnie redukcyjne nuty stoją w sprzeczności z odświeżaniem. Z głębią to nie wiem jak jest, bo nie wiem co to znaczy: że mocno owocowe?, słabo?, ukryty gdzieś w głębi ten owoc (może w głębokiej studni zbudowanej z mineralnych łupków)?

Czasem podejmuję próby napisania czegoś równie wykwintnego, niestety jakoś mi nie idzie. Przy tym winie udało mi się tylko jedno zdanie spłodzić: Jest to cudowny, perlisty dionizjak o połyskliwym meniskusie niepoddający się zgubnej mondializacji, o barwie pszczelich łez o zachodzie słońca, eterycznym nosie przywołującym ostrygowe gołąbki w liściach paczuli macerowane w ciepłej light roasted Baozhong, który w ustach eksploduje niejednoznacznie owocowo-buduarowym szramem wybornej kwasowości pozostawiając nas w mineralnym osłupieniu niczym w głębokiej, chłodnej, łupkowej studni w wilgotny jesienny poranek, bez drogi ucieczki.
wino12120#32329