Inne od Hubert de Montille:
Les Taillepieds, 1er Cru 2007 ..

2005 Bourgogne Pinot Noir

Les Sizies 2003 Beaune Pinot N..

Les Champans, 1er Cru 2003 Vol..

Les Brouillards, 1er Cru 2002 ..

Les Grands Epenots 2001 Pommar..

les Pezerolles 1996 Pommard Pin..

star (2011-04-10) Ocena: 6
Po udanej próbie z generic Bourgogne od Montille'a (obecnie to Etienne wraz z siostrą Alex, a nie jego legendarny ojciec Hubert, którego imię nosi posiadłość, zarządza włościami) nabrałem apetytu na inne wina od ludzi, którzy ponoć wygrali proces z Parkerem. Oczywiście film Mondovino dodaje smaczku całej tej historii, stwarza pewne entourage, choć przecież nie zmusza wcale do opowiedzenia się po czyjejś stronie. Mondavi i Parker, czy Guibert i Montille? Kto ma rację? Mondializacja czy terro(i)ryzacja wina? Filmu zresztą ciągle nie widziałem więc ciężko coś powiedzieć. No więc z całym tym bagażem będąc ostatnim razem w paryskiej Caves Bossetti sięgnąłem właśnie po tą flaszkę. Dodam, że spośród wielu firmowanych przez ród Montille'a. Trochę bez sensu bo słyną oni raczej z win z Cotes de Beaune, z Pommardów i Volnejów, a nie z nowo nabytych parceli z Cotes de Nuits. No ale apelacja Nuits-Saint-Georges dobrze mi się kojarzy, z poważnymi burgundami, zdecydowanymi... prawie na wszystko;) Oczywiście przy wyborze rocznika nie miałem dużego wyboru. 2005 wyprzedany, 2009 jeszcze nie było. 2007 okazał się dobrym rocznikiem gotowym do picia już dziś, choć bez siły i powagi typowej dla tej apelacji. No więc jak było? Dobrze. Po czym poznałeś, że to burgund? Po smrodzie. No ale na szczęście nie śmierdziało zbyt długo. Pojawiły się w końcu słodkie nuty owocowo-beczkowe. Wino się mieniło i delikatne, miłe oraz kwaśne. Piło się z wielką przyjemnością i był to chyba najlepszy Pinot tego wieczora. Czy był typowy dla apelacji? No nie wiem. Za rzadko obcowałem ze Świętym Jerzym (ups;), aby ferować wyroki. To raczej był po prostu dobry i smaczny burgund, choć może bliżej mu było do generic Burgundy, jak mawiają anglosasi, niż do wina z poziomu villages (z wioski;). Francuzi by pewno powiedzieli, że to jest wino toute en finesse czy toute en dentelle, znaczy finezyjne i koronkowe. Zauważalnej długości posmaku to ono jednak nie miało. Co zupełnie mi nie przeszkadzało. Choć jak ktoś wybuli 40E, może nieco więcej oczekiwać. Bo o ile ono jest lepsze od "chłodnego" Pinota Vina Indomita z M&S? O odrobinę klasy i elegancji? To trochę mało, aby płacić 8x więcej. Choć może przesadzam? Dałem szóstkę więc wpisuję, ale wydaje mi się, że szóstka czyni mu pewną krzywdę. Sami osądźcie. Przepraszam, że aż tak się rozpisałem. Emocje. Sami rozumiecie. @Caves Bossetti, Paris

mm (2011-04-10) Ocena: 7
Mnie ono tez najbardziej smakowalo (z pinotow).
wino11462#27873

star (2011-04-10) Ocena: 7
Wydaje się, że zwrot w kierunku transparentnej owocowości zawdzięczmy Ettienowi, a nie Hubertowi. Jak pisze Marek Bieńczyk na stronach Collegium Vini: Młodsze wina de Montille’a są nieco zbyt wzniosłe. Jednak wielu komentatorów francuskich ceni wina Montille’ów nadzwyczaj wysoko, uznając posiadłość – nie wiedzieć czemu nie cenioną przez Anglosasów; nieobecną w Parkerowskich „Winach świata” w wydaniu z roku 2000, lekceważoną przez Hugh Johnsona i nawet przez Andrew Jefforda – za absolutnie pierwszoplanową w Côte-de-Beaune. Znam takich miłośników burgundów, którzy wina robione przez Etienne’a, czyli wina z ostatnich 6-7 lat, uznają za zbyt łagodne w porównaniu z winami ojca, sam Etienne mówi, że religijna asceza młodych win ojca nieco go odstręcza. Jestem po stronie Etienna, zresztą Huberta nie wiem gdzie szukać;) Będę dalej kupował te wina!
wino11462#27876

mikpaw (2011-04-10) Ocena: 7
Zgadzam się z MMem. Chyba najlepszy z Pinotów na urodzinach. Nie nużący, czyli co "potoczysty ;) Choć filmu też niestety nie widziałem, to myślę, że 6+/7- w tutejszej nomenklaturze. Dzięki za miłe spotkanie :)
wino11462#27877

deo (2011-04-10) Ocena: 6
Nadal czekam na dzień, w którym zrozumiem, dlaczego to wino jest cztery (powiedzmy) razy droższe od prostego Pinota od przeciętnego producenta. Czy jest w nim coś, czego nie dostrzegam, czy to tylko przejaw działania prawa popytu i podaży, zgodnie z którym producent może sobie zażyczyć za wino taką cenę, jaką zaakceptuje rynek? Niemniej z próbowanych Pinotów, jak dla mnie, zdecydowanie najlepsze i w ogóle w czołówce tego wieczoru. A tak poza tym, bardzo udana impreza; dzięki Star! :-)
wino11462#27881

star (2011-04-10)
Trzeba by równie dobrego producenta, może być Grivot, Camuzet, czy Chevillon, a do tego lepszy rocznik 1999, 2002, 2005 czy 2009, a dla pewności Premier Cru: Aux Champs Perdrix, En la Perrière Noblot, Les Damodes, Aux Boudots, Aux Cras, La Richemone, Aux Murgers, Aux Vignerondes, Aux Chaignots, Aux Thorey, Aux Argillas, Aux Bousselots, Les Perrières, Les Hauts Pruliers, Château Gris, Les Crots, Rue de Chaux, Les Procès, Les Pruliers, Roncière, Les Saint-Georges, Les Cailles, Les Porrets Saint-Georges, Clos des Porrets Saint-Georges, Les Vallerots, Les Poulettes, Les Chaboeufs, Les Vaucrains, Chaînes Carteaux. Wtedy może byś przeżył epifanię;) Ale wtedy cena już 200zł minimum.
wino11462#27884

futrzak (2011-04-12) Ocena: 7
Nie będę oryginalny jak napiszę, że też mi na imprezie najbardziej smakowało. Ostatnio jednak dylemat coraz większy z ocenianiem mam, gdyż jeśli mamy degustację, to zupełnie inaczej się oceny układają, niż jak pijemy dane wino solo, bez porównywania. Nie wspominając już porównania tanich win, które na SW dostały 6 z opisanym tu burgundem, choć zdecydowanie krotność ceny nie przekłada się na krotność jakości, smaku i zadowolenia. Z czystym sumieniem dam 7.
wino11462#27959

star (2011-06-03)
100 lat samotności już minęło.
wino11462#30011

mikpaw (2011-06-03)
A'propos samotności:

wino11462#30017